Niegdyś gród wzmiankowany w Kronice Galla Anonima we wpisie datowanym na rok 1108. Pierwsze partie ceglane powstały prawdopodobnie w połowie XIII wieku. Przypuszcza się, że pierwsza wzmianka o raciborskim grodzie powstała około 845 roku w nocie zwanej Geografem Bawarskim. Wspomina ona o plemieniu Gołężyców zamieszkującym dorzecze Górnej Odry, które posiadało tam pięć grodów.

Na podstawie badań przypuszcza się, że jednym z tych grodów był właśnie Racibórz

Kolumna wykonana z piaskowca znajduje się na środku Rynku Zwieńczeniem kolumny jest posąg Matki Boskiej Niepokalanego Poczęcia, która ma koronę 12 gwiazd oraz księżyc u stóp. Stoi na słupie kłębiących się chmur, które wznoszą anioły oraz depcze węża.

W 1724 roku zmarła Maria Elżbieta von Gaschin pozostawiając testament, w którym zobowiązała swojego syna Karola Ludwika do sprzedania swojego domu, a za otrzymaną sumę ma zbudować na Rynku kamienną kolumnę poświęconą Matce Boskiej Niepokalanego Poczęcia

Baszta została wybudowana około 1574 roku, po pożarze miasta. Mieli być przetrzymywani mistrzowie masarscy oskarżeni o zawyżanie cen W latach 1896–1900 została częściowo przebudowana. Remont przeprowadzono w 1958 roku.

Teksty źródłowe mówią że, kościół ten został wzniesiony w XIII wieku W 1307 r. kościół był drewniany i nie posiadał praw parafialnych. Brak murowań można wyjaśnić tym, że wówczas nie tolerowano w bezpośrednim sąsiedztwie zamku murowanych domów Bożych.

Powodem tego była możliwość schronienia się w nich wdzierających się wrogów.